30 juni 2010
Het was een dag van laat naar bed en vroeg eruit. Marco, Jenny en Amy waren netjes om 8 uur bij ons, Connie kwam een half uurtje later. Haar bed was lekker warm.
Amy, Jenny en Anne hebben ons uitgezwaaid. Onderweg een klein beetje file maar om 09.30 uur waren we op Schiphol.
Thuis hadden we al ingechecked, de koffers waren we vrij snel kwijt. Na nog een laatste sigaretje zijn we door de douane gegaan. De jongens wilden graag een ontbijtje van de mac (waarschijnlijk gelijk ons laatste bezoekje aan de mac deze vakantie), waarna we naar de gate zijn gegaan voor de securitycheck.
Dit verliep allemaal vrij vlot. In het vliegtuig zaten we gezellig met z'n vijfen op een rijtje. Ruud en John sliepen alweer voor we de lucht gingen.
Nina had voor deze vlucht een kindermaaltijd besteld. Ze was zo uitgegegeten. Zag er niet echt aantrekkelijk uit met een grote klets ketchup. De gebruikelijke pasta en chicken was redelijk te eten.
Tijdens de reis wat gelezen, de kids op de gameboy en nog wat liggen dutten.
Op tijd geland in Washington. We waren binnen 10 minuten door de douane. Gelukkig werd er niet gekeken of gevraagd naar de russische visa in het paspoort van Ruud. Het was zalig om even de benen te strekken.
Mike neemt hier zijn eerste starbakkie.
De telefoon ging ook gelijk aan want Robin had het rapport van John gehaald. Connie stuurde het verlossende bericht dat John over is. Gelukkig allemaal weer een klas verder.
Om ongeveer 17.00 uur plaatselijke tijd zijn we weer de lucht ingegaan voor het laatste stukje naar Orlando. Bepaald geen rustige vlucht, we zijn lekker door elkaar geschuffeld.
Snel de koffers opgehaald en naar Dollar voor de auto. Daar waren we binnen 5 minuten aan de beurt. Aan de overkant de autoos maar eens gaan bekijken. Het is een vaagblauwe chrysler nog wat geworden met 9000 miles op de teller. We twijfelden nog even over een witte dodge maar de geur in de dodge liet er geen twijfel over bestaan: die werd het niet.
De koffers ingeladen, de Tom opgezocht en ja hoor. De eerste goede actie van mij. Gewoon het eerste snoer meenemen wat je thuis in de auto tegenkomt om er hier achter te komen dat het beslist niet past bij de Tom.
Op goed geluk zijn we op weg gegaan. Natuurlijk geen kaart bij ons maar we herkenden wel het een en ander. Omdat we toch nog wt boodschappen wilden doen zijn we gelijk doorgereden naar de walmart aan de 27. De eerste aankoop was een .....Tom. Het bezoek aan de walmart duurde langer dan we in gedachten hadden maar na het hoognodige en wat meer afgerekend te hebben zijn we snel in de auto gestapt en met behulp van Tom naar Windsor Palms gereden.
John was al knap chagerijnig, hij vond het ondertussen wel bedtijd. In de villa is hij het eerste bed wat hij tegenkwam ingedoken en we hebben hem niet meer gezien.
De rest lustte nog wel een hapje dus werden er snel wat maaltijden in de magnetron gezet en zijn we ook een bed op gaan zoeken.
Morgen meer!
Dag 26 Naar huis
15 jaar geleden
0 reacties:
Een reactie posten