Maandag 19 juli Miami

dag 20
Relaxed begonnen vanmorgen. Ruud haalde beneden koffie en thee en langzamerhand gingen er wat oogjes open. Nina wilde nog graag wat shoppen, zodoende reden we om half 11 naar Fort Lauderdale naar de Sawgrass Mill Mall. John en Mike bleven nog lekker even liggen. De mall vonden we niet echt bijzonder, wel lekker dat het overdekt is want de temperatuur ligt nog steeds boven de 30 graden. Ruud had er niet zoń zin in dus hebben we hem in een massagestoel geparkeerd.

Het was meer een marteling van 3 minuten, we hoorden voornamelijk gekreun, auw, ooh enz. Opa Ruud, misschien wat voor jou?We slaagden weer bij de GAP, zoals ons wel vaker lukt. Ook nog wat t-shirts maar dat was het dan wel.Om half 3 waren we terug bij het hotel en hebben we bij en in het zwembad gelegen. Ruud had een gezellig gesprek met een griek die nu in Montreal woont. Zij waren komen rijden vanuit Canada, vergelijkbaar met de afstand Nederland/ Spanje.

Om 5 uur kregen we allemaal trek en zijn we naar de outback gegaan waar we weer heerlijk hebben gegeten. Na het eten hebben we buiten nog zitten vouwen met een biljet van 20 dollar. Zie hier het resultaat.

In de auto gaan ondanks de hitte geregeld de ramen open want het lijkt wel dat we zodra we zitten de darmen beginnen te werken. Vooral Mike doet erg zijn best maar vanavond zat John op de goede stoel.Degene die het hardst lacht is altijd de schuldige. Na een snel bezoekje aan de walgreens zijn we teruggegaan naar het hotel zodat de kids nog even konden zwemmen. Ik heb ondertussen de koffers ingepakt en hoewel we allen 2 koffers mee terug mogen nemen hebben we er allemaal maar 1. Goed he!
De kids zijn om 10 uur uit het zwembad gekomen en liggen nu op bed met de gameboy.

Ruud heeft net alvast online ingechecked voor de vluchten van morgen, dat scheelt weer wat tijd op het vliegveld.
De datum van het concert van U2 in Miami is bekend. Het wordt 29 juni 2011. Wat een rotdatum. De kids hebben dan net nog geen vakantie en we hadden gehoopt op een week ergens in het voorjaar. We gaan het zien of we nog gaan.

Marco en Jenny, we vliegen met United, vluchtnummer 946. Verwachtte aankomsttijd in Amsterdam is 07.05 uur. Mooie tijd voor op je vrije dag vind je niet Jenny? En met deze 2 autoś gaat het wel lukken, met je vaders auto ging het ook. Alvast bedankt en tot woensdag!

Zondag 18 juli Miami

dag 19

Het aftellen is begonnen, helaas! Maar eerst nog een paar dagen Miami. Vandaag om half 8 maar eens begonnen met een capuccinootje en een koppie thee bij het zwembad. De kids liggen nog lekker te knorren. Na het bakkie besloot ik maar naar het strand te gaan, lekker een stukje wandelen langs de zee kijkend naar al die mensen die denken dat het gezond is bij deze temperaturen een stuk te gaan hardlopen door het rulle zand. Volgens mij is het beter om op je kont te gaan zitten en voor je uit te staren, dus dat heb ik dan ook maar gedaan.

Zo rond een uurtje of elf besloot ik maar eens te gaan kijken of er wat leven in de brouwerij is, en zowaar was iedereen wakker of aan het worden. Na wat discussie over wat we zouden gaan doen, zijn we uiteindelijk de auto ingestapt om een Duck Tour te doen. Het adres wat we hadden zat in een behoorlijk drukke wijk (net achter Ocean Drive) en het was onmogelijk om redelijk in de buurt te parkeren. We zagen wel wat bekende stukjes, en het bleek dat we vlak in de buurt van het Holocaust Monument zaten, waar John nog wel even naar toe wilde.

Het was – net als vorig jaar – weer heet daar, maar we hebben het toch nog zo'n 45 minuten volgehouden, waarna we terug zijn gegaan.

Terug bij het appartement eerst Erika en Nina afgezet bij Marshalls, geen idee wat dat is, maar in ieder geval kwam Erika terug met 2 badpakken. Inmiddels waren de jongens en ik naar het strand gehobbeld, waar de golven vrij hoog waren, dus ook John stond met gemengde gevoelens te kijken en af te wegen of ie er wel of niet in zou gaan vanwege zn oor. Toen Mike en ik erin lagen, wonnen de hoogte van de golven het van de angst voor zn oor, dus ook John verscheen in de branding. Terwijl we in het water lagen brak er een gigantische hoosbui los, wat het grappige schouwspel opleverde van mensen die rennend met kleine kinderen, koelboxen en allerlei andere zooi een beschut plekje opzochten. Maar ja, het klaart hier net zo snel weer op als het losbarst, dus tegen de tijd dat ze een droog plekje hadden gevonden, scheen de zon weer. Achter ons was bij het zwembad een DJ neergezet die de hele middag muziek aan het draaien was. Wel gezellig! Het was inmiddels 6 uur geworden, dus tijd om wat te eten. Niemand had zin in iets bijzonders dus werd het een Burger King. Ik zal blij zijn als ik weer aardappelen met spinazie kan eten, ben dat spul nou wel een beetje zat. Als toetje een bakkie gehaald bij Starbucks en terug naar het hotel. Het was rond half 9 toen we terug kwamen. Nina had schijnbaar nog niet genoeg gezwommen want die wilde nog wel even naar het zwembad.

Rond 10 uur kwam ze eruit, terug naar boven, effe een filmpie kijken, en langzaam maar zeker gingen de oogjes toe... Het was inmiddels 12 uur. Weet nog niet wat het plan voor morgen is, maar dat zien we wel. Dinsdag komt heel dichtbij, nog maar even een genieten!

Zaterdag 17 juli Key West / Miami

dag 18

Vandaag weer een rit op het programma, we gaan naar onze laatste stop: Miami.
Eerst zijn we nog op zoek gegaan naar een nieuwe bikini voor Nina want die oude was wel erg gaan leuteren van al het zwemmen. We vonden er een bij Sears voor 8 dollar. Ruud had ondertussen al het een en ander ingepakt en de jongens wakker gemaakt. Om half 11 waren we terug en konden we de auto in gaan pakken.

Na het uitchecken zijn we nog gauw een broodje gaan halen bij de subways. We wilden naar de ihop maar daar was het zo ontzettend druk!
De tom ingesteld op Islamorada, naar het Morada bay cafe. Het was 125 kilometer verder. We kwamen daar om 13.00 uur aan.

Jammer zo midden op de dag want het was bloedheet en je kon er heerlijk op het strand zitten.

Dat hebben we maar niet gedaan en een plekje in de schaduw gezocht. De kinderen aten een ijsje, Ruud ging aan de garnalen en inktvis en ik nam een tonijn tartaar.

Heerlijk! Echt een geweldige plek om even bij te komen van de rit.
Vervolgens zijn we aan de laatste 150 kilometer naar Miami begonnen.

Als je eenmaal van de Keys afbent gaat dat wel weer snel. Even na 16.00 uur kwamen we aan bij het newport beach resort. De kids wilden hier graag naar terug, ik vind het een beetje een afknapper met al die spiegels enzo. Had liever nog een dagje in Key West gebleven maar dan is de tijd hier weer zo kort.
Nadat we de spullen op de kamer hadden gezet zijn Nina en Ruud gaan zwemmen. De nieuwe bikini staat Nina leuk.
Rond 18.30 uur zijn we naar de walmart gegaan, we wilden kip gaan halen maar die was op. Het werden weer wat diepvriesmaaltijden onder andere van TGI. Ruud besloot in de verkeerde rij bij de kassa te gaan staan dus dat duurde een uur voor we aan de beurt waren. Ruud heeft zichzelf beloofd niet meer naar de walmart te gaan.
Thuis hebben we lekker gegeten en niet veel later zijn we het bed ingedoken.

Vrijdag 16 juli Relaxen op Key West

dag 17

Wat volgens het weerbericht een vreselijke dag zou worden, werd een heerlijke dag. Zon met een heerlijke bries. Vanmorgen om half acht begonnen met een kop koffie van de Subway, die hier net om de hoek zit, vlak bij de Publix. Toen ik terug kwam op de kamer lag iedereen nog te pitten, in onze kamer en de kamer van John en Mike. Het weer was niet echt goed, dus maar even op het internet, hard kloppend op toetsenbord om Nina en Erika wakker te krijgen. Dat lukte wel met Erika, maar Nina was bezig de volle prijs uit het bed te halen door van links naar rechts, en onder naar boven te draaien. Rond half elf werd ze wakker en ging met Erika naar de Publix om wat te eten te halen. Toen ze terug kwamen kwamen de jongens ook uit hun kamer, waarschijnlijk van de honger, dus met zn allen wat broodjes gegeten. Het weer was intussen opgeklaard, zonnig met een lekker windje, dus ideaal weer om te gaan winkelen... vandaag even niet, we gaan naar het zwembad. Met John zn oor gaat het beter dus ook hij ging mee naar het zwembad.

Het was lekker rustig, en we hadden een paar ligstoelen met parasol te pakken die we de rest van de dag niet meer los hebben gelaten. Even lekker gezwommen met de kids, muntjes zoeken op de bodem blijft toch een leuk spelletje, en lekker bakken in de zon. Op een gegeven moment zag Erika een gigantische hagedis uit de bosjes komen bij het zwembad.

Het was een gifgroene met een gestreepte staart die waggelend over het grind achter de stoelen een kijkje kwam nemen wat er allemaal aan de hand was in het zwembad. Nina probeerde een foto van mega-Charlie te maken, maar toen ie Nina zag schrok ie denk ik, en bleek hij sneller dan verwacht dus dat lukte niet. Uiteindelijk zagen we zn kleinere broertje op de rotsen bij het zwembad, en daar hebben we wel een foto van kunnen maken. Blijft toch vreemd om dit soort exotische beesten vrij rond te zien lopen. Nina had ondertussen wat Belgische vriendjes gemaakt waar ze de middag mee heeft gespeeld. Ze had wel een probleem om die Belgen te verstaan, maar dat zal omgekeerd ook wel het geval zijn geweest, want ze waren druk naar elkaar aan het gebaren. Rond een uur of zes zijn we naar de werelberoemde boei gereden om wat fotos te maken.


Die boei zit vlak naast een luchtmacht basis, wat misschien wel te maken heeft met het feit dat vanaf de boei het 90 miles tot Cuba is. Niemand had zin om uit eten te gaan, dus hebben we wat pizzas gehaald bij Dominos Pizza, die we in de kamer hebben opgegeten.

Het was een heerlijk relaxed dagje, en morgen gaan we naar Miami, helaas alweer de laatste stop van deze vakantie.

Donderdag 15 juli 2010 Key West

Dag 16

Vanmorgen redelijk vroeg opgestaan, want we hadden een flinke rit voor de boeg, van Fort Myers naar Key West. Om 10 uur zijn we gaan rijden en de rit ging voorspoedig tot aan het punt waar je de Keys op rijdt. Overal zijn ze bezig aan de weg, en je mag over het algemeen niet harder dan 45 mile. Dat duurde dus even, en uiteindelijk kwamen we rond 4 uur aan bij het hotel. We hebben hier 2 kamers gehuurd om toch een beetje normaal te kunnen slapen, en de kamers zien er perfect uit.

John en Mike delen een kamer, en Nina en wij. Na voor de zoveelste keer de koffers beet te hebben gehad, zijn we naar het zwembad gegaan, wat redelijk groot is, en lekker in de schaduw ligt.

Na even wat rondgedobberd te hebben, was het tijd om wat te gaan eten.

We zijn naar het centrum van Key West gereden, om eens een kijkje te nemen in Duval Street. Gezellig druk, met een heleboel winkeltjes, barretjes en restaurants, allemaal in de typische Key West huisjes, waardoor het een beetje lijkt op een piratendorp, wat een hele leuke sfeer geeft. De buikjes begonnen al snel te knorren, dus op zoek naar een restaurant.

Het werd het Hard Rock cafe, lekker buiten op het terras. Erika en Mike begonnen met een cocktail, zonder alcohol maar zag er erg vrolijk en fruitig uit.

Nina wilde er toen toch ook maar een. Het eten was lekker, en met ronde buikjes verder op pad. We zijn naar Mallory Square gelopen, op zoek naar de wereldberoemde boei.... Bij Mallory Square was het gezellig druk, maar de boei konden we niet vinden, totdat Erika op het kaartje keek en we aan de hele verkeerde kant van Key West aan het zoeken waren:-)

Even hebben we overwogen om naar de andere kant te gaan, maar het was inmiddels 10 uur dus dat moet morgen dan maar. Terug in hotelkamer was iedereen moe maar voldaan dus onder de wol.

Dinsdag 13/ woensdag 14 juli 2010 Fort Myers

Dag 14 en 15

Als eerste hebben we gisterochtend op ons gemak ontbeten.

John en Nina bakten een wafel, er waren allerlei soorten brood, bagels, muffins, cornflakes, yogurt en fruit en koffie, thee en sapjes.
Daarna zijn Ruud,Nina en ik naar het vliegveld gereden van Tampa en hebben we de dodge weer ingeleverd. Het duurde even maar toen werd er weer een chrysler voorgereden, een witte dit keer. We hebben weer een volle tank maar waren weer anderhalf uur verder. Terug in het hotel hebben we de auto weer ingepakt, inmiddels kwart over 11, en besloten maar gelijk naar Fort Myers te rijden.

Eerst heeft Ruud Richard nog gebeld want Fenna is vandaag jarig! Gefeliciteerd Fenna en familie.
Na ruim een uur rijden zijn we gestopt bij de mac voor een hapje en een plaspauze. Geen hamburgers dit keer maar broodjes fishfilet en kipnugets.
Nog een klein uurtje gereden en we waren op de plaats van bestemming, het Outrigger beachresort. Het was inmiddels 3 uur en er was net een kamer klaar. We zitten op 1 hoog, de kamer is perfect met een keukentje, 2 tweepersoons bedden en een slaapbank, twee tvs, Charlie – een hagedis - die John had gespot in kamer maar we uiteindelijk niet meer zijn tegengekomen. En we hebben een schitterend uitzicht over het strand en de zee.

Mike, Ruud en Nina gingen gelijk het strand op. Nina was al snel terug, er stond een waarschuwing voor roggen, wat werd bevestigd door een Duitser die met zijn duikbril even onder water ging kijken om vervolgens met vrouw en kind als een speer het strand op te rennen, nadat er een stingray vanaf de bodem naar hem lag te kijken met die grote ogen van onder het zand.

Nina dook maar het zwembad in. Tegen etenstijd zijn we naar de publix gereden waar we vlees, brood en sla hebben gehaald wat we hier rustig op hebben gegeten. We hebben nog heerlijk buiten gezeten en zijn tegen 12 uur het bed ingekropen.


Vanmorgen waren we allemaal op tijd wakker, alleen Mike hield het tot 10 uur vol. We hebben hier broodjes rosbief, ham en pastrami gemaakt wat prima smaakte met een bakje thee en koffie. Ruud en Nina gingen daarna naar het zwembad waar Nina wat vriendinnetjes had gemaakt.

Mike en ik zijn naar de Tanger outlet geweest maar hadden het na ruim een half uur al wel gezien. Tegen 4 uur begon de lucht helemaal te betrekken en vanaf het balkon hadden we een mooi uitzicht op het onweer boven zee. Het was ook verkoelend dat de wind even aantrok.
Na een klein uurtje klaarde de lucht en zijn we op zoek gegaan naar een TGI. Een mooie rit later zaten we aan tafel. Na een bakje soep en wat nachoś was de ergste trek over en Mike en ik deelden een hoofdgerecht (kip), we hadden meer dan genoeg. Terug op het resort zijn we bij het zwembad gaan zitten, er speelde een gitarist/zanger. Hij deed het goed. Nina is tot 21.30 uur in het zwembad gebleven en is daarna met een stel kinderen en volwassenen naar het strand gegaan. Wij zitten/liggen hier op de kamer te luieren. Morgen de spullen weer pakken en op naar Key West.

maandag 12 juli Bush Gardens

dag 13

Vanmorgen rustig aan de boel ingepakt en om half 11 waren we klaar om te vertrekken. De kids zaten nog in de lobby, Ruud ging de auto halen en ik zat buiten te wachten met de bagage. Na een kwartier was Ruud er nog niet en ben ik maar eens gaan kijken. Bleek dus de rechtervoorband helemaal plat te staan. Ruud had het reservewiel al onder de auto vandaan getoverd, het zweet droop van zijn voorhoofd.

De auto natuurlijk vol in de zon. Ik heb hem ff geholpen waarna het toch nog snel ging. Gauw naar de kids gegaan en hen wat geld gegeven voor wat te eten (we zouden onderweg ontbijten) en de bagage op laten slaan. Daarna op naar het vliegveld waar we de auto om hebben geruild.


Verliep vlot en zonder problemen. Terug naar het hotel, auto ingeladen, kids ingeladen en met 2 uur vertraging richting Tampa.
Onderweg zijn we gestopt bij Five Guys want Ruud en ik hadden nog niets gegeten en het was inmiddels 14.30 uur. Een hamburger ging er best in.
Om 15.00 waren we bij Bush Gardens.De auto konden we vooraan kwijt en met het treintje waren we zo in het park. De kids widen als eerste naar de Sheikra. John en ik deden niet mee, wij zochten een plekje in de schaduw want het was weer ouderwets heet! Na 40 minuten waren ze weer terug en zijn we naar de Kumba gegaan. Volgens het bord met een wachttijd van een half uur maar na een kwartier stonden we al weer bij Ruud voor zijn neus. Hij was niet meegegaan.

Heerlijk zoń waterwaaier. Ruud deed er alleen lang over om de foto te maken dus was ik flink nat, maar ook zo weer droog.
Via de olifanten, neushoorn, hyenaś en schildpadden zijn we naar de montu achtbaan gelopen.

Deze stopte ermee op het moment dat Mike en Ruud in de rij wilden gaan staan en we besloten om dan maar naar het hotel te vertrekken.
Bij het starten van de auto gaf hij een melding: oil change. Dat zien we morgen dan wel weer. Binnen een kwartier waren we bij het hotel, ziet er allemaal keurig uit.
Ruud, Nina en ik zijn naar de Target gegaan en hebben een voorraad TGI uit de vriezer gehaald. Terug in het hotel hebben we dit lekker zitten eten. Rond 12 uur zijn we in bed gekropen.

Zondag 11 juli Prime/downtown disney/carrabas

dag 12

Nina en ik zijn vanmorgen naar de Prime outlet geweest, dat is hier maar een paar minuutjes rijden vandaan. We hebben een rondje gelopen en een lekker broodje gegeten. Na 2 uurtjes waren we weer terug.
Ruud heeft met de jongens in het hotel ontbeten. Ruud heeft nog bij het zwembad gezeten, de jongens vermaakten zich op de kamer.


Om 13.oo uur was het tijd om naar downtown disney te gaan. Allen in het oranje. John bleef in het hotel. We waren mooi op tijd voor de wedstrijd in de ierse kroeg. Het was al aardig oranje gekleurd en er kwamen nog steeds meer nederlanders bij.

Vlak voor de wedstrijd bleken er toch ook wel wat spanjaarden te zitten alleen onherkenbaar. Dat valt van oranje niet te zeggen. De stemming zat er goed in tot de laatste 10 minuten.

Na de wedstrijd nog heel even buiten na zitten praten maar al heel snel verdween iedereen. Wij zijn nog even naar de disney store gegaan en daarna terug naar het hotel.
We zijn gaan eten bij Carrabas, italiaans. Ruud had erg veel trek in lasagne. Helaas viel het wat tegen. Ik had pasta maar die was erg zout. Nina ook lasagne, Mike een pizza met tomaat, John pizza. John had wat moeite met eten, kauwen en slikken deed pijn. We zijn na het eten naar de wallgreens gegaan en hebben daar nog wat pijnstillers gehaald.
Terug in het hotel zijn Mike en Nina nog even naar het zwembad geweest. John is met oordruppels en 2 pijnstillers zijn bed ingedoken. Ruud sliep ook al snel en ik heb nog even wat liggen lezen.
We zijn om een uur of half 12 gaan slapen.

Morgen verlaten we het Hardrock Hotel en gaan we door naar Tampa.

Zaterdag 10 juli Universal Studio/TGI/Island of Adventure

dag 10

Vanmorgen waren Ruud en ik weer om half 8 wakker. De kinderen hadden er wat meer moeite mee met name Nina.


John verraste ons met het bericht dat hij oorpijn heeft. Ik zit dit nu in de lobby te tikken terwijl de dokter met John bezig is. Dit keer hebben we voor een dokter aan huis gekozen in plaats van naar een kliniek te gaan. Maar terug naar vanmorgen.

We zijn om 9 uur vertrokken naar de studioos waar we hebben ontbeten met croissantjes bacon/ei, gewone croissant en voor mij een broodje rosbief. John is daarna terug gegaan naar het hotel, wij zijn verder het park ingegaan.

Mike wilde graag de rip ride rockit achtbaan doen en is daar samen met Nina en Ruud ingegaan. Dat ding gaat steil omhoog dus ik sloeg ff over zo na mijn ontbijt. Hij was geweldig volgens hen.


Daarna hebben we de vogeltjesdans gedaan in Jimmy Neutron. Man, wat shaken ze je door elkaar. Vervolgens door naar revenge of the mummy. Ik had deze achtbaan nog nooit gedaan, heerlijke baan waar je zonder hoofdpijn uitkomt.
Vervolgens richting the simpsons gegaan. Onderweg namen de kids nog wat dipping dots.
The simps ride blijft voor mij toch wel de leukste attractie. Het is lekker om een expres pas te hebben in de vorm van je kamersleutel. De aparte rij in en je bent zo aan de beurt. Het was inmiddels 13.00 uur en ook weer erg heet. We zijn rustig aan terug gegaan naar het hotel.
John lag op bed, de pijn was erger geworden. Ruud heeft dus een dokter gebeld die tussen 16.00 en 17.00 uur langs zou komen op de kamer. We moesten dus nog even geduld hebben. Ruud moest nog naar de florida mall, daar zijn we met John heen gereden. Nina en Mike bleven in het hotel.
We waren netjes voor 16.00 uur terug. De arts kwam om 16.15 uur. Hij heeft John onderzocht en hij blijkt dus weer een beginnende oorontsteking te hebben. Volgens hem komt dit door de warmte in combinatie met de hoge luchtvochtigheid en water. De arts had medicatie bij zich en na het bedrag van 206 dollar afgerekend te hebben vertrok hij weer. Dit is goedkoper dan naar een kliniek te gaan en nog makkelijker ook. Vorig jaar moesten we al dik 200 dollar afrekenen voordat we naar binnen mochten in de kliniek. Het ergste is wel dat John weer een week niet mag zwemmen. Hij baalt er zelf verschrikkelijk van. We hebben hier een schitterend zwembad.


Om de leed een beetje te verzachten mocht John kiezen waar we gingen eten. Het werd TGI Fridays. Prima keuze, we hebben heerlijk gegeten. John, Mike en Ruud kip, Nina quesanogwats en ik een combinatiegerecht van zalm en biefstuk. Het enige nadeel was dat ze me naar de auto moesten rollen.
Na het eten moesten we even uitbuiken maar om 20.30 uur hebben we de boot weer gepakt naar Island of adventure. John en Mike waren nog niet in the forbidden journey van Harry Potter geweest. Eerst zijn we een rolstoel gaan halen voor Nina. Voor een goed uur moesten we nog steeds 12 dollar neerleggen. Getuigd niet echt van klantvriendelijkheid.
John en Mike gingen alvast een keer in de hulk, later zijn we met zń allen geweest, mijn eerste ervaring met de hulk. Geweldige achtbaan waarin je over de kop blijft gaan en blijft draaien.
Daarna door naar H.P.

Wachttijd stond op een uur maar in 40 minuten stonden we weer buiten.

Dit keer had ik wel mijn fototoestel mee dus volop fotoos gemaakt. Het is echt een bijzondere rit. Mike vond het ook erg leuk, John zat nog wat in de dipstand en is geen fan van H.P. en vond het wat minder.


Na de rit zijn we het park uitgewandeld en terug naar het hotel gelopen. Ik heb me net overeind gesleept en zit nu in de lobby. Hier hebben we gratis internet, op de kamer moet je ervoor betalen. Maar ik kan jullie lezers niet nog eens teleurstellen toch?

Vrijdag 9 juli Hardrock Hotel / Universal

dag 10

Vanmorgen gewoon weer om half 8 opgestaan en nog wat troep opgeruimd. Om kwart over 8 hebben we de kids wakker gemaakt en na een ontbijtje zijn we de auto in gaan pakken. Hij zat al goed vol mede door de 2 pakken mountain dew. Ik dacht dat het op was en had nog wat extra gehaald. Om kwart voor 10 reden we weg bij de villa op weg naar universal. Onderweg kwamen we een nike outlet tegen en aangezien John een nieuwe zwembroek nodig had zijn we daar even gestopt. Na een half uur en met een flinke tas konden we weer op weg. Onze tweede stop was bij de lake buena vista outlet. Daar hebben we snel wat geruild. Tegen 12 uur waren we bij het hardrock hotel. Het hotel zelf is heel gaaf, de kamer is aan de kleine kant, zeker als je net uit een villa komt. We kregen gelijk de kamersleutels op naam zodat we die in het park als fastpas kunnen gebruiken.

We zijn met het bootje vanaf het hotel naar Universal gegaan en besloten naar Island of Adventure te gaan. We waren toch wel erg benieuwd naar de nieuwe Harry Potter attractie. Maar als eerste kwamen we langs de hulk achtbaan en daar wilde Mike graag in.Ruud is met de kinderen mee gegaan. Ze waren heel snel weer terug. Daarna was spiderman aan de beurt. Hier waren we nog nooit in geweest. Leuke ride. We hadden geen zin om nat te worden hoewel het verschrikkelijk heet was. Het zweet droop waar het maar gaan kon. We zijn eerst op zoek gegaan naar iets te eten. Het weren 4 bacon/cheese burgers en een wrap. Was wel goed te eten. Daarna richting Harry Potter en terwijl we er naast stonden werd de attractie gesloten vanwege een technisch probleem. Daar was niet iedereen even blij mee met een wachttijd van 2 uur.

Wij zijn het dorpje doorgewandeld en het is wel erg mooi gemaakt. Ruud ging met de kids nog in de achtbaan. Er stonden giga rijen voor de winkeltjes en het boterbier ging als een trein. Bizar.


We zijn aan de andere kant het dorp weer uitgewandeld en rustig naar de uitgang gewandeld en met het bootje terug naar het hotel. Even afkoelen.

Tegen etenstijd zijn we naar de cracker barrel gegaan, dat zit hier dichtbij. We hebben weer prima gegeten daar. Om 20.00 uur waren we terug in het hotel.
John en Mike besloten te gaan zwemmen. Nina, Ruud en ik zijn teruggegaan naar het park. Rond 21.00 uur waren we weer bij Harry Potter. Het was nu wel wat rustiger en we konden zo de snoepwinkel binnen. Wij vonden het niet echt bijzonder, in ieder geval niet iets om voor in de rij te gaan staan. De wachttijd voor de ride stond op 90 minuten en omdat Nina toch wel erg graag wilde zijn we maar aangesloten. De tas mocht niet mee dus die ging de kluis in met fototoestel en al. Stom,stom,stom. De rij viel mee, je blijft in beweging. Na een klein uurtje waren er nog 8 wachtenden voor ons en ja hoor,hij kapte ermee. Gelukkig stonden we goed en konden we alles heel goed zien. Het licht ging aan en iedereen moest eruit. Na een kwartier werd alles weer in beweging gezet en mochten we eindelijk aan boord. Spannend!!!! Het is een heel bijzondere ride, absoluut de moeite waard. Ik vond het in het begin best wel eng.

Eenmaal buiten was het park bijna uitgestorven. De winkeltjes bij HP waren nog wel open want als de mensen bereidt zijn om 30 dollar voor een toverstokje te betalen...... Leuk opgezet allemaal hoor, daar niet van.

We zijn maar naar de uitgang en richting hotel gewandeld. Nina en ik hadden wel wat last van onze benen.

De jongens waren op de kamer. Ze wilden gaan zwemmen maar het bliksemde een paar keer dus het zwembad ging even dicht. Daarna zijn ze door het hotel gaan struinen, er valt genoeg te zien. Tegen 12 uur zijn we lekker gaan slapen.