THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

maandag 19 juli 2010

Zondag 18 juli Miami

dag 19

Het aftellen is begonnen, helaas! Maar eerst nog een paar dagen Miami. Vandaag om half 8 maar eens begonnen met een capuccinootje en een koppie thee bij het zwembad. De kids liggen nog lekker te knorren. Na het bakkie besloot ik maar naar het strand te gaan, lekker een stukje wandelen langs de zee kijkend naar al die mensen die denken dat het gezond is bij deze temperaturen een stuk te gaan hardlopen door het rulle zand. Volgens mij is het beter om op je kont te gaan zitten en voor je uit te staren, dus dat heb ik dan ook maar gedaan.

Zo rond een uurtje of elf besloot ik maar eens te gaan kijken of er wat leven in de brouwerij is, en zowaar was iedereen wakker of aan het worden. Na wat discussie over wat we zouden gaan doen, zijn we uiteindelijk de auto ingestapt om een Duck Tour te doen. Het adres wat we hadden zat in een behoorlijk drukke wijk (net achter Ocean Drive) en het was onmogelijk om redelijk in de buurt te parkeren. We zagen wel wat bekende stukjes, en het bleek dat we vlak in de buurt van het Holocaust Monument zaten, waar John nog wel even naar toe wilde.

Het was – net als vorig jaar – weer heet daar, maar we hebben het toch nog zo'n 45 minuten volgehouden, waarna we terug zijn gegaan.

Terug bij het appartement eerst Erika en Nina afgezet bij Marshalls, geen idee wat dat is, maar in ieder geval kwam Erika terug met 2 badpakken. Inmiddels waren de jongens en ik naar het strand gehobbeld, waar de golven vrij hoog waren, dus ook John stond met gemengde gevoelens te kijken en af te wegen of ie er wel of niet in zou gaan vanwege zn oor. Toen Mike en ik erin lagen, wonnen de hoogte van de golven het van de angst voor zn oor, dus ook John verscheen in de branding. Terwijl we in het water lagen brak er een gigantische hoosbui los, wat het grappige schouwspel opleverde van mensen die rennend met kleine kinderen, koelboxen en allerlei andere zooi een beschut plekje opzochten. Maar ja, het klaart hier net zo snel weer op als het losbarst, dus tegen de tijd dat ze een droog plekje hadden gevonden, scheen de zon weer. Achter ons was bij het zwembad een DJ neergezet die de hele middag muziek aan het draaien was. Wel gezellig! Het was inmiddels 6 uur geworden, dus tijd om wat te eten. Niemand had zin in iets bijzonders dus werd het een Burger King. Ik zal blij zijn als ik weer aardappelen met spinazie kan eten, ben dat spul nou wel een beetje zat. Als toetje een bakkie gehaald bij Starbucks en terug naar het hotel. Het was rond half 9 toen we terug kwamen. Nina had schijnbaar nog niet genoeg gezwommen want die wilde nog wel even naar het zwembad.

Rond 10 uur kwam ze eruit, terug naar boven, effe een filmpie kijken, en langzaam maar zeker gingen de oogjes toe... Het was inmiddels 12 uur. Weet nog niet wat het plan voor morgen is, maar dat zien we wel. Dinsdag komt heel dichtbij, nog maar even een genieten!

1 reacties:

ria zei

hoi rosseltjes.ja dat valt niet mee dat aftellen,het is wel erg snel gegaan.wat indrukwekkend is dat monument.lekker die hoge golven zeker.geniet er nog even van. nog even snel naar de tour kijken net is een beetje spannend.groetjes ruud en ria.